Oorsprong: Latin in, “in” + carn, “liggaam”
In die Christelike teologie verwys dit op ‘n baie elementêre vlak na die geboorte en menswording van Jesus Christus. Op ‘n dieper vlak is dit ‘n verwysing na die eenheid tussen die goddelike en menslike nature van Christus met sy menswording. Hierdie eenheid word in Johannes se eerste hoofstuk uitgebeeld, waar verse 1 en 2 die godheid en vers 14 die aanneem van die menslike en die eenheid tussen die twee nature verwoord. Sien ook Filippense 2 hiervoor. Dit was nodig ter wille van die verlossing van die mens. Dit word dan ook gesien as die vervulling van die Ou Testamentiese profesieë wat vooruit gesien het dat die Messias God self sou wees wat mens moes word.
In die geskiedenis was die stryd oor die goddelikheid van Christus ‘n baie intense een. Die drie ekumeniese belydenisse is dan veral gefokus op die Here Jesus Christus en die feit dat Hy tegelyk God en mens was in die inkarnasie. ‘n Ontkenning hiervan, sal ook duidelik ‘n ontkenning van die leer oor die Drie-eenheid tot gevolg hê.