Oorsprong: Grieks mono, “enkel, alleen” + ergos, “werk” = om allen te werk
In teologiese sin beteken dit dat die Heilige Gees alleen die wedergeboorte en vernuwing by die mens bewerk sonder die medewerking van enigiemand of enigiets anders in daardie proses – selfs nie die menslike besluit nie.
Hierdie siening word veral ondersteun deur die aanhangers van die Gereformeerde Teologie. Dit gaan van die vertrekpunt uit dat die mens in sy totaliteit verdorwe gelaat is deur die sondeval en sedertdien met ‘n sondige natuur gebore word. Daarin is van nature geen vermoë om self redding te bewerk of te kies nie. God bewerk dus wedergeboorte, skenk geloof, regverdig en verlos die verdorwe mens uit sy genade en doen maak dit uit sy eie effektief deur die werking van sy Gees in die mens.
Dit staan in skrille kontras met sinergisme, wat voorhou dat die mens wel ‘n aandeel in sy redding het.